ஒவ்வொரு மூச்சுடனும் ஸோஹம் (நான் இறைவனே) என்பதைத் திரும்பத் திரும்பச் சொல்லுங்கள்: மூச்சை உள்ளிழுக்கும்போது ‘ஸோ’ என்றும், மூச்சை வெளிவிடும்போது ‘ஹம்’ என்றும் கூறுங்கள்; ‘ஸோ’ என்றால் இறைவன், ‘ஹம்’ என்றால் நான். மூச்சை உள்ளிழுத்து, வெளிவிட்ட பிறகு, ‘ஸோ’ என்ற இறைவனும், ‘ஹம்’ என்ற நீங்களும் ஒன்றே என உணருங்கள். பின்னர், நீண்ட பயிற்சிக்குப் பிறகு, இறைவனும் நானும் வெவ்வேறானவர்கள் என்ற எண்ணம் மறைந்துவிடும்; ‘ஸோ’ மற்றும் ‘ஹம்’ என்பதே இருக்காது. அந்த ஒலிகள் ‘ஓ’ மற்றும் ‘ம்’ ஆகக் குறைந்து, அது ‘ஓம்’ (பிரணவம்) ஆகிவிடும். அதன் பிறகு, அந்த ஒலியை ஒவ்வொரு மூச்சுடனும் திரும்பத் திரும்பச் சொல்லுங்கள்; அது உங்களை பிறப்பு, இறப்பு என்ற பந்தத்திலிருந்து விடுவிக்கும்; இதுவே, வேதங்களில் பரிந்துரைக்கப்பட்டுள்ள ப்ரணவோபாஸனை (ப்ரணவத்தை தியானிப்பது) ஆகும். இந்த ஸோஹம்-பாராயணம் மனதை உங்களுடன் சேர்ந்து தறிகெட்டு ஓடாமல் தடுக்கும் ஓர் சிறந்த முறையாகும். மனம் எப்போதும் இறைவனுடன் இணைந்திருக்கட்டும்; பின்னர், அது தான்தோன்றித்தனமாக எல்லாத் திசைகளிலும் ஓடாது. இதுவே கிருஷ்ணரின் உபதேசமான “ஸர்வதர்மான் பரித்யஜ்ய மாம் ஏகம் சரணம் வ்ரஜ - மற்ற எல்லா செயல்பாடுகளையும் துறந்து என்னிடம் முழுமையாக சரணடைவாயாக" என்பதன் பொருளாகும். மனதை இறைவனது சேவையில் பரிபூரணமாக அர்ப்பணித்து விடுங்கள். பின்னர், நீங்கள் வீழ்ந்துவிடாமல் அவன் காத்திடுவான். (தெய்வீக அருளுரை, மே 22, 1965)