அதே தெய்வீகம் தான் அனைத்திலும் ஊடுருவி, ஒவ்வொரு இடத்திலும் காணப்படுகிறது என்பதை சிவராத்திரி ஒருவருக்கு உணர்த்துகிறது. நமது அன்றாட வாழ்க்கை அனுபவங்களில், ஒவ்வொரு மனிதனுள்ளும் தெய்வீகம் இருப்பதை வெளிப்படுத்தும் பல சந்தர்ப்பங்கள் உள்ளன. ஒரு சினிமாவை எடுத்துக் கொள்ளுங்கள்; வெள்ளித்திரையில் நாம், சுற்றி இருக்கும் அனைத்து நிலங்களையும் சூழ்ந்து கொள்ளும் நதிகளைக் காண்கிறோம். அந்தக் காட்சி வெள்ள நீரால் நிரம்பி இருந்தாலும், அந்தத் திரை ஒரு சொட்டு நீரால் கூட நனைவதில்லை. மற்றொரு சமயம், அதே திரையில் கொழுந்து விட்டு எரியும் தீக்கதிர்கள் பொங்கி எழும் எரிமலைகளைப் பார்க்கிறோம்; ஆனால் அந்தத் திரை தீப்பிடித்து எரிவதில்லை. இந்த அனைத்துப் படங்களுக்கும் ஆதாரத்தை அளிக்கும் வெள்ளித்திரை, அவை எவற்றாலும் பாதிக்கப்படுவதில்லை. அதைப் போலவே, மனிதனின் வாழ்க்கையில், நல்லவை அல்லது கெட்டவை, சுகம் அல்லது துக்கம், பிறப்பு அல்லது இறப்பு ஆகியவை வரும், போகும்; ஆனால் அவை ஆத்மாவை பாதிப்பதில்லை! வாழ்க்கை எனும் சினிமாவில், வெள்ளித்திரையே ஆத்மா; அதுவே சிவம், அதுவே சங்கரம், அதுவே தெய்வீகம். எப்போது ஒருவர் இந்தக் கோட்பாட்டைப் புரிந்து கொள்கிறாரோ, அப்போதே அவரால் வாழ்க்கையைப் புரிந்து கொண்டு, அதை சந்தோஷமாக அனுபவித்து, அதில் பரிபூரணத்தைக் காண முடியும்!