ஞானிகள் ஆற்றுகின்ற செயலும், அஞ்ஞானியான ஒரு சாதாரண மனிதன் ஆற்றும் செயலும் ஒன்று போலத் தோன்றலாம். தோற்றத்தில் அவை ஒரே மாதிரியாக இருந்தாலும், இரண்டிலும் ஏற்படும் விளைவுகள் வெவ்வேறாகவே இருக்கும். ஒரு அஞ்ஞானி ஆற்றும் பணி, அதை அவனோ அல்லது அவளோ, தான் தனது ஆதாயத்திற்காகத் தான் செய்கிறோம் என்ற உணர்வுடன் கூடியதாக இருக்கும். இந்த விதமான பணி அஹங்காரத்துடன் கலந்திருக்கும்; சுயநலமான பலனுக்கான உணர்வு மேலும் துன்பத்திற்கும், துயரத்திற்கும் இட்டுச் செல்லும்.ஒரு ஞானி ஆற்றும் பணி, இறைத் தன்மையுடன் அவரை ஒன்றாகச் செய்யும் ஒரு உணர்வை எப்போதும் கொண்டதாக இருக்கும்; அவர் இந்தப் பணியை இறைவன் பெயரிலும், இறைவனுக்காகவும் ஆற்றுகிறார் என்பதை உணர்ந்திருப்பார். உண்மையில் இறைவனே இந்தப் பணியை ஆற்றுகிறான், தான் ஒரு கருவி மட்டுமே என்று அவர் எண்ணுவார். இது எப்போதும் ஒரு நல்ல பலனை அளித்து, அனைவருக்கும் மிகச் சிறந்த திருப்தியை உண்டாக்கும்.