ஒரு சாதாரண மனிதரான காந்தியால், தனது தாயிடம் கற்ற நன்னடத்தையின் பாடங்களின் காரணமாக , மேன்மையையும், உலகப்புகழையும் பெற முடிந்தது. அவரது தாயார் ஒரு விரதம் பூண்டிருந்தார்;அவர் , குயில் கூவிய பிறகே, காலையில் உணவு அருந்துவார்.ஒருமுறை காந்தி சிறுவனாக இருந்த போது, அவரது தாயார் வெகு நேரம் குயிலின் கூவுதலுக்காகக் காத்திருந்தார். இதைப் பார்த்த காந்தி,வீட்டிற்கு வெளியே சென்று, குயில் போலக் கூவி விட்டு, உள்ளே வந்து தனது தாயாரிடம், குயில் கூவி விட்டதாகவும், இனிமேல் அவர் உணவு அருந்தலாம் என்றும் கூறினார். அவரது தாயார், தனது மகனின் ஏமாற்று வித்தையைக் கண்டு கொண்டு, அவரை கன்னத்தில் அறைந்து, ‘’ திருட்டுப் பயலே! உன்னைப் போல ஒரு மகனைப் பெறுவதற்கு நான் என்ன பாவம் செய்தேனோ ? ’’ என்று கூறி மிகவும் துக்கமடைந்தார்.அவளது துக்கம் காந்தியின் இதயத்தைத் தொட்டது. அந்த நிமிடத்திலிருந்தே, காந்தி, இனி ஒரு போதும் பொய் பேசுவதில்லை என்ற உறுதியான ஒரு பிரதிக்ஞை எடுத்துக் கொண்டார்.