எல்லாவிதமான சேவையும், எங்கு ஆற்றப்பட்டாலும், உண்மையில் ஒரு ஆன்மீகக் கட்டுப்பாடே; ஒரு விதமான மனத்தூய்மை செய்பவையே. சேவையை இவ்வாறு கருதாவிடில், அதை ஆற்ற வேண்டும் என்ற தாகம் தணிந்து, வரண்டு விடும் அல்லது தற்பெருமை மற்றும் படாடோபத்தில் முடியும்.ஒரு கணம் யோசித்துப் பாருங்கள்- நீங்கள் இறைவனுக்கு சேவை செய்கிறீர்களா அல்லது இறைவன் உங்களுக்கு சேவை செய்கிறானா? பசியால் வாடும் ஒரு குழந்தைக்கு நீங்கள் பால் தரும்போதும், நடைபாதையில் குளிரால் வாடும் ஒரு சகோதரருக்கு நீங்கள் போர்வை அளிக்கும் போதும், இறைவன் அளித்த பரிசை,நீங்கள் இறைவனின் படைப்பாகிய மற்றொரு பரிசின் கரங்களில் அளிக்கிறீர்கள் ! இறைவனது பரிசை இறைத்தன்மை உள் உறையும் ஒன்றிடம் ஒப்படைக்கிறீர்கள்!எப்போதும் நினைவில் கொள்ளுங்கள்- இறைவனே சேவை ஆற்றுகிறான் ! மேலும் உங்களை, நீங்கள் சேவை செய்ததாக அறிவித்துக் கொள்ள அனுமதிக்கிறான் ! அவனது ஸங்கல்பம் இன்றி ஒரு புல் கூட காற்றில் அசைய இயலாது. ஒவ்வொரு நொடியையும் ,அனைத்தையும் அளித்து, அனைத்துப் பரிசுகளையும் ஏற்கும் அந்த இறைவனுக்கு கூறும் நன்றியால், நிரப்புங்கள்.